Boudewijn Coert, thuiskok onder de naam Toko BoCo was een scepticus. Hij geloofde dat, ondanks het feit dat Indonesische maaltijden heerlijk smaken (en geloof me, zijn gerechten zijn geweldig!) de gerechten niet bepaald fotogeniek zijn. Natuurlijk wilde ik hem het tegendeel bewijzen en ik besloot de uitdaging aan te gaan.

Mooi licht

Bij hem thuis gingen we aan de slag. Met de inhuldiging van Feyenoord op de achtergrond kookte hij de gerechten, stileerden we deze met zijn tweeën (en kon ik af en toe iets van z’n heerlijk authentieke smaken proeven!) en fotografeerde ik de maaltijden met mooi licht. Vanaf het moment dat hij de eerste foto zag was hij verkocht. En al zeg ik het zelf: de serie is prachtig geworden.

Maar het hebben van mooie foto’s van gerechten is leuk en aardig, maar levert het ook resultaat op was de vraag. Daar kan ik kort over zijn: jazeker! Boudewijn had een paar dagen erna met zijn Foodtruck een evenement in Zeist. Van de gerechten die hij daar serveerde had hij de foto’s van de shoot meegenomen en aan de voorkant van zijn foodcaravan gehangen. Normaal gesproken verkoopt Boudewijn zo’n 25 Indonesische gerechten op een dag en zo’n 50 gehaktballen. Nu niet…

Slechts 3 ballen

Al in de ochtend om 11 uur bestelde de eerste klant Boudewijns Rendang, omdat deze er zo heerlijk uitzag op de foto. Aan het einde van het event had hij meer dan 70 gerechten uitgeserveerd, bijna drie keer zoveel als gebruikelijk. En wat nog typerender was, hij had slechts 3 gehaktballen verkocht. De reden? Op de caravan hing geen foto van zijn ballen.

Je kunt dan ook rustig concluderen dat foodfotografie wel degelijk omzetverhogend kan werken. Het is dan ook geen kostenpost, maar een investering in omzetstijging. Je mag best pronken met het lekkers dat uit je keuken komt!

Wil je advies over wat foodfotografie voor jou product kan betekenen? Maak vrijblijvend een afspraak met me. Ik kom graag bij je langs!

Ik moet even iets delen… Ik ben fan!

Zaterdag mocht ik een fotoshoot doen in de Scheepswerf in Bunschoten. Ik had hier al eens eerder een shoot gedaan en dit is echt de meest inspirerende plek van deze omgeving. Ik word altijd blij van een fotoshoot maar dit was er één met een gouden randje!

Richard Todd van TODD Reclamestal vroeg mij of ik een shoot kon doen voor Klaas van de Groep, beter bekend als Kitchen Klaas. Wat een fantastische dag! Deze home chef en rising star in de keuken was een genot om mee te werken.

We hadden stoere foto’s nodig voor Klaas zijn nieuwe website: Klaas doet namelijk mee met het televisieprogramma Topchef Academy! Ik heb hem met veel passie, enthousiasme en originaliteit bezig gezien in de keuken en mijn voorspelling is dat hij met vlag en wimpel gaat winnen, you heard it here first ;).

De kok, het eten en de locatie complementeerden elkaar perfect. Rauw, Ruig en Rock ’n Roll. Richard Todd bleek een perfecte assistent te zijn en maakte ondertussen toffe filmpjes voor Instagram. Kortom, we waren allemaal in ons element op de oude Scheepswerf!

We zijn allebei ongelofelijk blij met het resultaat De samenwerking ging strak en de sfeer was erg goed, we hebben lekker gelachen met elkaar. Dat is ook terug te zien op de foto’s! De nieuwe website van Klaas Kitchen staat online, bekijk het zelf hier! http://www.kitchenklaas.nl/ 

Succes met Topchef Academy 2017 Klaas, ik hoop dat je gaat winnen!

Voor opdrachten op het gebied van Foodfotografie werk ik regelmatig samen met (food)styliste en ‘foodlover’ Hester Oppedijk van Veen. Een lang gekoesterde wens van haar was om ooit zelf nog eens een kookboek te maken.

En wensen moet je soms zelf in vervulling laten gaan!

Deze zomer is ze zich gaan storten op allerlei heerlijke recepten uit de keuken van het Midden-Oosten. Hester heeft 3 jaar in Israel gewoond en daar de kneepjes van deze keuken geleerd van de mensen zelf. Met heel veel ideeën, inspiratie en enthousiasme heeft ze het ene recept na het andere gekookt, geproefd, bijgesteld, weer geproefd en uiteindelijk goed bevonden.
Deze week mag ik een aantal van die gerechten gaan fotograferen! Met prachtige serviezen, mooie onder- en achtergronden gaan we daar iets heel bijzonders van maken!
En natuurlijk gaan we niets van al dat heerlijks weggooien. Daar gaan m’n goede “na de vakantie” voornemens….

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
Als klapper op de vuurpijl reizen we begin november zelf naar Tel-Aviv om daar de nodige sfeerfotografie te schieten! Het wordt een prachtig boek met heerlijke smaakvolle recepten.

Een mooi vooruitzicht en wat een heerlijk vak.

We houden jullie zeker op de hoogte!

Als fotograaf heb ik natuurlijk mijn favorieten: Foodfotografie en Newbornfotografie zijn er een paar van. Er zijn zoveel onderwerpen waar mooie plaatjes van gemaakt kunnen worden. Het zal niemand verbazen dat een klein nieuw mensje prachtige plaatjes oplevert… Niets is zo vertederend als een kleine baby die vol overgave op papa’s stoere arm of bij een troostende moeder ligt. En omdat kleintjes nou eenmaal niet klein blijven is het ook een prachtige herinnering “voor later”. Tja, cliches zijn nou eenmaal waar…

Ik vind het dan ook iedere keer weer zo mooi als ik een aanvraag krijg voor een newbornshoot. Zo’n shoot gebeurt idealiter binnen 8-10 dagen na de geboorte. Het kindje slaapt dan nog veel en huilt over het algemeen weinig. Ideaal “fotografie-voer” dus!

De laatste newbornshoot die ik deed was 3e kerstdag. Juul is dan net 6 dagen oud. Piepklein dus! Mama voelt zich goed en geeft aan er klaar voor te zijn. Op zondagochtend pak ik m’n spullen en rij naar het jonge gezin. Ik doe deze shoots altijd bij de mensen thuis. Fijn voor de moeder die vaak nog best moe is en alles is bij de hand. Daarbij is het natuurlijk ook leuk om wat details van het huis later op de foto terug te zien.

Om 11 uur sta ik voor de deur. Juul nog aan de borst en ik drink nog even rustig een kopje thee. We bespreken hoe het de afgelopen dagen is gegaan en ik vraag of er nog speciale wensen zijn. Ik laat wat voorbeelden van eerder werk en andere foto’s ter inspiratie zien en we besluiten wat we sowieso willen gaan maken. In dit geval zijn dat in ieder geval een paar mooie foto’s samen met grote broer Sep van 3 jaar. Die zit op dat moment nog lekker achter z’n iPad maar lijkt er zin in te hebben om met z’n zusje op de foto te gaan. We wachten het af! Als de kleine uitgedronken is gaan we boven op de slaapkamer beginnen met wat foto’s van Juul samen met papa en mama. Dat gaat super. Kleine Juul slaapt lekker en kijkt af en toe tevreden om zich heen. Ze vindt het allemaal prima. We besluiten dat het tijd is om Sep naar boven te roepen en te vragen of hij samen met z’n zusje op de foto wil. Sep neemt z’n kleine zusje heel lief op schoot, geeft haar kusjes en doet heeel voorzichtig. Prachtig om te zien en vast te leggen!

Natuurlijk moet het niet al te lang duren en gaan we door met foto’s maken van papa met kleine Juul en mama met kleine Juul. We pauzeren even voor een “drinkstop” en gaan daarna nog even verder. Ik ben er nu toch en ik wil graag nog wat foto’s maken van Juul in haar eigen ledikantje met, als hij nog wil, broertjelief op de achtergrond. Weer krijg ik alle medewerking en kan ik maken wat ik in gedachte had.

Na 2 uurtjes heb ik alles. Juul is moe….gaat lekker bij mama aan de borst en ik vermoed heel lang slapen vanmiddag. Ik laat het jonge gezin weer alleen met de kraamhulp en kruip thuis meteen achter m’n computer om het resultaat te bekijken en bewerken. Achter mijn pc kan ik lekker rustig alles bekijken en blij worden van de foto’s. Ik ben gek op zwart-wit babyfotografie en zet bijna alle foto’s om in zwart-wit. Ik vind de nabewerking altijd erg leuk om te doen; van mooie foto’s iets nog mooiers maken! Ik word heel blij van het resultaat en app de ouders als voorproefje vast een collage. Kunnen ze die alvast aan de kraamvisite laten zien. De ouders zijn dolblij met het resultaat tot nu toe en krijgen over 2 dagen de rest van de foto’s.

Zo’n newbornshoot is iedere keer weer spannend: Iedere situatie is anders en als fotograaf moet je daar creatief mee omgaan. Deze keer is dat natuurlijk niet anders. De reportage is prachtig geworden en ik voel me vereerd dat ik weer een kostbare periode heb mogen vastleggen bij een jong gezin. Dit soort foto’s zijn achteraf zo waardevol en ik ben blij dat ik even getuige mocht zijn van dit prille geluk!

 

 

 

 

Eind november was het zover: onze eerste gezamenlijke workshop “Introductie in Foodfotografie & Styling”. Na een jaarlang samengewerkt te hebben in allerlei commerciële opdrachten en vrij werk vonden we het tijd voor een workshop. Ik weet uit eigen ervaring dat er niet heel veel aanbod is in deze vorm van fotografie en we vonden dat daar maar eens verandering in moest komen.

Zondag 22 november toverden Hester en ik het gezellige Bindi Cafe in Amersfoort om tot een workshopruimte met tafels vol props en etenswaren om te fotograferen.

Om half 11 beginnen we onder het genot van een kopje koffie, thee en lekkere chocola met de theorie; welk licht gebruik je, waar komt het vandaan. Wat gebruik je als reflectie. Waar let je op bij je compositie etc etc. We illustreren het met onze eigen foto’s en vooral onze eigen foto’s die het niet zijn geworden: Een foodfoto staat er (bijna) nooit “in 1 x op” namelijk. Belangrijk om te ontdekken! Naast het feit dat je iets in je hoofd hebt voordat je begint, komt het daarna aan op bijschaven: schuiven, omwisselen van props etc. Net zolang totdat je tevreden bent over het eindresultaat.

Na de theorie is het tijd om zelf aan de slag te gaan; Er zijn tafels vol met schaaltjes, bordjes, bestek, glazen, doekjes, onder- en achtergronden, reflectieschermen etc. Dus bedenken wat je gaat fotograferen, welke sfeer je wilt gaan neerzetten en wat past daar bij? Dat is al een uitdaging op zich.
Dan gaat het echte werk beginnen; waar zet ik het onderwerp neer (in dit geval de manderijn, pepernoten, slagroomsoesjes, granaatappel etc) op m’n ondergrond, waar zet ik m’n props neer? Hoe draagt het licht bij tot de sfeer? Werkt wat ik in gedachten had ook echt op beeld? Fijn om te merken als het meteen goed is, zo niet dan moet er bijgeschaafd worden. Net zolang tot je blij wordt van het resultaat!

Iedereen gaat enthousiast met spiegelreflex of iPhone aan de slag en na uurtje is er even rust voor een heerlijke lunch. Ervaringen worden uitgewisseld en al snel wil iedereen graag weer aan de slag. Er wordt weer hard gewerkt aan licht en compositie en we zien mooie creaties voorbijkomen. Leuk om te zien hoe iedereen weer iets heel anders creëert.

Om 3 uur sluiten we af met een evaluatierondje: we zijn vooral benieuwd naar de ervaringen van deze kennismaking met Foodfotografie/Styling. Iedereen is enthousiast en ook wel een beetje moe. Het is hard werken als foodfotografe en foodstyliste. Creatief blijven en steeds weer iets nieuws bedenken blijkt vermoeiend maar erg leuk, en daar weten we alles van 😉

De volgende workshop zal ergens in het eerste kwartaal van 2016 plaats gaan vinden. Mocht je interesse hebben, laat het ons even weten via een mailtje dan kunnen we je vast op de lijst van deelnemers zetten!

Hier nog een kleine impressie van de mooie resultaten van deze middag!:

Als foodfotografe, want zo ga ik tegenwoordig door het leven, wil je jezelf graag blijven bijscholen en tips en trucks van de “groten der aarde” leren.

Maar waar doe je dat?? Op LinkedIn kreeg ik de tip dat het Foodphotography Festival THE place to be is. Dit jaar in Vejle, Denemarken. Ik besloot een collegaatje van de Fotovakschool te vragen of ze zin had om mee te gaan en er niet te lang over na te denken; Gewoon gaan!

Vorige week woensdag was het zo ver: Samen met collega Esther Verwindt rijden we naar Vejle, Denemarken. Vol verwachting klopt ons hart!

Aangekomen in onze Bed and Breakfast bleken daar meer collega-fotografen te bivakkeren. De eerste avond ontmoeten we de turkse foodfotograaf Mehmet Ates Leuk om met collega’s uit het vak te spreken! Spannend ook, we voelen ons beide nog vrij “groen” in het vak…  Erg leerzaam om te zien hoe een ander werkt, wat zijn workflow is en welke software hij gebruikt. We leren meteen al veel en het festival moet nog beginnen!

De volgende dag zijn we al vroeg op de plek van bestemming:  het terrrein van een oude fabriek waar inmiddels prachtige industriële ruimtes van zijn gemaakt. De organisatie is nog niet helemaal klaar maar de expositie van zo’n 15 ervaren en vooraanstaande foodfotografen hangt en we kijken werkelijk onze ogen uit. Prachtige inspirerende foto’s, ik ben onder de indruk! De expositie gaat van reportages van restaurants naar kunstwerkjes op borden en ontploffende koekjes. Te veel om op 1 dag te zien. We besluiten om de rest van de dag lekker te shoppen. Morgen starten de workshops.

We beginnen met een workshop “Foodphotography in a Restaurantsetting”. De workshop wordt  in een restaurant gegeven door styliste Mary Valentin uit Chicago . We krijgen tips over hoe te fotograferen op locatie en hoe om te gaan met de chef van het restaurant. De chef van dit restaurant heeft een prachtig menu voor ons gemaakt en we gaan in groepjes aan de slag. Mary geeft ondertussen allerlei praktische stylingtips.

 

 

’s Middags hebben we een workshop “Daylight Food photography” van Stefan Wettainen uit Zweden. Leerzaam en goed om te zien dat hoe hij werkt eigenlijk veelal neerkomt op hoe ik het zelf ook aanpak.

Inmiddels hebben we in de workshops veel leuke collega-fotografen ontmoet. Zo cool om te zien dat ze overal vandaan komen: Zuid-Afrika, Chili, Guatemala etc. In totaal deelnemers uit 26 landen! ’s Avonds gaan we met een stel eten en ontmoet ik Rein Janssen. Een jonge, sympathieke nederlandse fotograaf die exposeert op het festival. De jongen van de “ontplofte koekjes”. Daarmee doe ik hem wel heel erg tekort want zijn werk is waanzinnig goed. Ik ben fan! Hij vertelt hoe de foto’s van de koekjes tot stand zijn gekomen, een leuk verhaal over sprinklerinstallaties, meel en heel veel techniek.

Dag 3: de laatste dag van het festival voor ons. We hebben een workshop “From words to image” van Patricia Kettenhofen. Een fotografe uit Parijs. Ze laat zien hoe ze kookt, vertelt haar tips en trics en gaat vervolgens fotograferen en stylen. Een superleuke en leerzame workshop, helaas alweer de laatste!

’s Avonds is er een prijsuitreiking voor de beste Foodfotograaf van dit jaar. De prijs gaat naar Per-Anders Jorgensen met zijn serie “Eating with the Chefs”. Een waanzinnig mooie serie. Inspirerend ook. Heel gaaf om zo’n serie te maken, wie weet mag ik dat nog eens gaan doen. Bovenstaande foto van Per-Anders vond ikzelf waanzinnig, ik kan niet eens uitleggen waarom. Ik zie ‘m wel boven m’n eettafel hangen…

Nog even naar de after-party, waar we nog een meer leuke collega’s ontmoeten. Afscheid nemen van de organisatie die een heel gaaf festival neergezet hebben dat zeker voor herhaling vatbaar is! Tot ziens, tot over 2 jaar!

 

Tijdens Proef Amersfoort, waar ik dit jaar de foto voor mocht maken (met de dansende puntpaprika’s, je hebt ‘m vast voorbij zien komen) kregen Hester Oppedijk van Veen en ik de vraag of we er iets voor voelden met ons gezamenlijk werk van Foodfotografie in het Gasthuys te exposeren. Daar zeg je uiteraard geen nee tegen; Een geweldige locatie en een mooie kans om weer onder de aandacht te komen! Onze eerste expositie, leuk en ook spannend!

Dus; brainstormen over ideeën voor foto’s, inspiratie opdoen in boeken, internet, een boer benaderen of we groentes bij hem van het land mogen oogsten, props scoren etc etc. Werk aan de winkel!
Nadat we een plan gemaakt hebben over de te maken foto’s plannen we onze eerste shootdag in. We gaan naar Eva; zij is ons model voor de badscene. We laten haar bad vollopen met melk waar zij vervolgens in mag gaan liggen. Uiteraard met groentes. We zien direkt dat het plan is geslaagd, ziet er top uit!

Voor de overige foto’s gaan we naar een groenteteeltbedrijf (of zoals wij het noemen een “boer”) Om de Tuin in Scherpenzeel. Hier worden paarse bloemkolen verbouwd en die willen wij graag als model! We zoeken ook nog naar mooie venkel (incl. lange stelen), en een mooie witte bloemkool inclusief bladeren. En voor het avondeten nemen we lekkere superverse doperwtjes mee. We zijn blij, heerlijk in het weiland met onze laarzen aan. Onze dag kan niet meer stuk.

Bij Cappani Lifestyle vinden we ontzettend aardige meedenkende ondernemers die ons graag de benodigde props voor de foto’s in bruikleen willen geven. We kunnen aan de slag.
2 dagen later staan de foto’s er op. Bloemkolen op mooie oude kandelaars, vijgen op een heerlijke kaas, een chocoladetaart die met poedersuiker wordt bestrooid etc etc. Toch zijn we beide niet tevreden over alles wat we gemaakt hebben en besluiten dat niet alles “expositiewaardig” is. Aangezien ik op vakantie ben in Friesland komt Hester een dagje bij mij op het terras aan het water zitten en worden er nieuwe ideeën geboren. Onder het genot van een wijntje worden we steeds creatiever. Hester, creatief brein van alle markten thuis, besluit mooie versterkende poëzie bij de fotografie te maken.

Een nieuwe shootdag breekt aan, we hebben er weer zin in! En het resultaat mag er zijn! Na de nodige nabewerking kunnen we gaan laten printen en plakken op aluminium. Na een week heb ik de foto’s thuis. Altijd weer spannend om dan het eindresultaat uit te pakken. Maar ook erg leuk om je werk mooi geprint te kunnen aanschouwen, toch weer wat anders dan op het beeldscherm.

Een week voor de eerste Kunstkijkroute kunnen we de ruimte inrichten. Ik, gewapend met stoffen handschoentjes om geen vingers op de foto’s te maken, laat vervolgens een foto van de wand vallen…. Ai…stress! Gelukkig schiet de leverancier Bootsma Technologies ons te hulp met zijn service en stuurt hij binnen een paar dagen een nieuw exemplaar. Altijd fijn wanneer mensen met je meedenken. De ruimte ziet er top uit met onze foto’s en we zijn 2 blije meisjes.

De eerste dag van de Kunstkijkroute in september is een succes. Het is heerlijk wandelweer en ik heb zo’n 70 mensen geturfd. De reacties zijn enthousiast. Leuk zo’n dag!

Met 2 intieme diners die we organiseren in oktober en novemberen 2 Kunstkijkroutes zijn we nog lekker even bezig in ’t Gasthuys dit kwartaal. We zijn erg blij met deze locatie. Voor ons een mooie eerste ervaring met exposeren!

 

 

 

 

 

 

Zoals jullie wellicht gehoord hebben zullen wij, Hester en Ester, gedurende het 4e kwartaal met een speciale serie foodfotografie en foodpoëzie exposeren! Hiervoor hebben wij een prachtige locatie aangeboden gekregen; ’t Gasthuys in de Muurhuizen in Amersfoort.  

Het Gasthuys bevindt zich in het souterrain van het voormalige Sint Elisabeth Gasthuis, dat van 1578 tot 1907 was gevestigd in de Muurhuizen 33, midden in de historische binnenstad van Amersfoort. De ruimte is erg sfeervol en de historische gewelven dragen bij aan de beleving van de foto’s en is tevens een prachtige ambiance voor diners. 

Aangezien Hester Oppedijk van Veen haar roots in de keuken heeft liggen (zij is chef-kok) leek het ons een uitgelezen gelegenheid gedurende de expositie 2 intieme diners te organiseren.

De data zijn:
zaterdag 17 oktober (vol) en zaterdag 14 november. 
Ontvangst 19.00 uur / start diner 19.30 uur.

Wij serveren die avond een verrassend en heerlijk
5-gangendiner incl. wijnarrangement. Kosten zijn Eur 49,50 per persoon.

Het belooft een hele mooie en bijzondere avond te worden en we vinden het natuurlijk leuk als jij erbij bent!

Het aantal plaatsen is beperkt.(vol is vol!) Mocht je interesse hebben dan horen wij graag zo snel mogelijk maar uiterlijk voor 30 september of je aanwezig wilt zijn en naar welke avond je voorkeur uitgaat. Mocht je een allergie hebben of liever vegetarisch willen eten, zet dat dan even bij je reservering.

Aanmelden kan voor 30 september via : info@esterovermars.nl of via info@prinsesheerlijk.nl